Nietolerancja glukozy czy to wstęp problemów z cukrzycą?

Nietolerancja glukozy bywa powszechnie mylona z cukrzycą, jednak w praktyce jest ona znakiem ostrzegawczym przed tym poważnym schorzeniem. Upośledzona tolerancja glukozy jest bowiem stanem przedcukrzycowym, w którym możliwe jest jeszcze uniknięcie groźnych powikłań, jakie niesie za sobą cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe, które często jej towarzyszą. 

Objawy nietolerancji glukozy

Nie istnieją żadne typowe objawy nietolerancji glukozy, dlatego jej wykrycie bez mierzenia poziomu cukru we krwi jest praktycznie niemożliwe. Objawy, taki jak:

• nadmierne pragnienie,
• częste oddawanie moczu,
• zmęczenie i senność,
• wzmożony apetyt,
• problemy ze wzrokiem,

często występują już w momencie, gdy w organizmie pacjenta na dobre rozgości się cukrzyca. Dodatkowo nie ustalono dotychczas, jaki są przyczyny pojawiania się nietolerancji glukozy. Szacuje się, że na jej wystąpienie narażone są w szczególności osoby otyłe, z dodatnim wywiadem rodzinnym w kontekście cukrzycy typu 2, osoby z nadciśnieniem tętniczym, palące papierosy, kobiety, które w ciąży miały cukrzycę. Bez względu na to, czy pacjent znajduje się w grupie ryzyka, czy też nie, istnieje tylko jeden sposób na to, aby wykryć nietolerancję glukozy. Jest nim badanie poziomu cukru we krwi na czczo oraz oznaczenie poziomu cukru we krwi w 120. minucie po obciążeniu glukozą. Prawidłowy wynika nie przekracza 100 mg/dl na czczo. Natomiast w przypadku nietolerancji glukozy wynik będzie mieścił się w przedziale 100-125 mg/dl. Aby uzyskać wiarygodny wynik, poziom cukru we krwi powinien być oznaczony dwukrotnie. Tymczasem nieprawidłowy wynik w 120. minucie mieści się w granicach 140-199 mg/dl i również oznacza nietolerancję glukozy.

Nietolerancja glukozy – i co dalej?

Nietolerancja glukozy to jeszcze nie cukrzyca. Jest to jednak znak ostrzegawczy, który wysyła przeciążony, niedający sobie rady z metabolizmem cukrów, organizm. Pacjent, u którego stwierdzono nietolerancję glukozy, powinien przede wszystkim zastosować odpowiednią dietę, która zapobiegnie rozwojowi cukrzycy. Niestety, nieleczony stan przedcukrzycowy szybko przeistoczy się w nieuleczalną i trudną do opanowania chorobę, jaką jest cukrzyca. W przypadku wykrycia u pacjenta nietolerancji glukozy należy jak najszybciej zgłosić się do diabetologa. Ten zaś z pewnością będzie wymagał od pacjenta zmiany stylu życia i diety. Diabetolog może również zlecić zażywanie leków, najczęściej zawierających metforminę, która wrażliwość komórek na działanie insuliny.

Dieta w nietolerancji glukozy

Jeżeli pacjent z nietolerancją glukozy nie zmieni swojego stylu życia, to pomimo stosowanych leków najprawdopodobniej rozwinie się u niego cukrzyca typu 2. Pacjenci zmagający się z tym schorzeniem doskonale wiedzą, jak trudno się z nim żyje, dlatego należy zrobić wszystko, aby do rozwoju cukrzycy w organizmie nie doszło. Osobie z nietolerancją glukozy zaleca się stosowanie diety, którą stosują również osoby cierpiące na cukrzycę typu 2. Polega ona na stosowaniu 5 posiłków dziennie, w których będą znajdowały się węglowodany złożone, białko i zdrowe tłuszcze. Produkty powinny charakteryzować się niskim indeksem glikemicznym. Nie tylko dają one uczucie sytości na dłużej, ale również zapobiegają nagłemu wzrostowi cukrów we krwi, co jest niekorzystne w przypadku osób mających problemy z ich metabolizmem. Pacjent bezwzględnie musi unikać słodyczy oraz tłustych, kalorycznych potraw. Kluczem do sukcesu jest bowiem utrzymanie wagi na stałym poziomie bądź w przypadku osób z nadwagą – utrata zbędnych kilogramów.